Container Icon

^Ονειρο ανοιξιάτικης νυκτός...


Μωρ τι καλοκαιρία είναι αυτή; Ουαου! Σου ανεβάζει τη διάθεση κατακόρυφα… Έτσι και η δική μου διάθεση είναι ανοιξιάτικη! 
Το Σ/Κ μου ήταν γεμάτο… γεμάτο έρευνα για την πτυχιακή μου εργασία με 2 από τους καλύτερους καθηγητές της σχολής πάνω από το κεφάλι μου! 
«Είσαι σίγουρος πως θες να κάνουμε αυτή την πτυχιακή;» Με ρωτάει ο ένας απ’ τους δύο
«Ε για να το ζητάω…»
«Πρόσεχε, σε ξαναρωτώ!» 
«Ε, παιδάκια είμαστε!!!» Απαντώ ευθαρσώς!
«Ε τότε είσαι μαζόχα -συγνώμη κιόλας-, γιατί αυτή η εργασία είναι επιπέδου doctora!» Σχολιάζει κάνοντας τον σταυρό του.
Βλέπετε δεν θέλω να αγοράσω μια πτυχιακή και να την παραδώσω έτσι απλά. Μου βάζω δύσκολα, αλλά έχω πεισμώσει πλέον. 3 μήνες έρευνα & συλλογή πληροφοριών και άλλοι 3 μήνες για το πρακτικό της κομμάτι. Not bad...
Πάμε πάλι στην άνοιξη…
Μέχρι χθες έλεγα:
«Ήρθε η άνοιξη, τα πουλιά το κάνουν, οι μέλισσες το κάνουν, μήπως να το κάναμε και εμείς; ….μπα οι άνθρωποι δεν πετάνε!» 
Αλλά δεν είχα γνωρίσει τον “Ο” από το Όνειρο! :P
Άξεστος, casual, αυθάδης -με την καλή έννοια-, ατακαδώρος, ευγενικός, με ένα χαμόγελο που σου φτιάχνει τη μέρα. Αλλά κατα 99% str8! 
Όχι δεν είμαι ερωτευμένος… ακόμη. Ξέρετε για να ερωτευθώ εγώ, πρέπει να δω και μια “Α” ανταπόκριση. 
Το story έχει ως εξής πάνω-κάτω:
Τον πρωτοείδα στην εξεταστική, πέσαν κάτι βλέμματα, έμαθα πληροφορίες, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε τρόπος να τον γνωρίσω. Άσε που μετά τον έχασα… & εκεί που έχω κανονίσει με ενα φιλαράκι για καφέ και πηγαίνω να τον βρω, τον βλέπω να κάθεται στη παρέα. 
«Συγκρατήσου μπέλφω» λέω από μέσα μου και κάθομαι. 
«Να σας συστήσω, elfako, ο τάδε, ο τάδε, ο τάδε, και ο “O”» Λέει ο φίλος μου.
Και πιάνουμε την κουβέντα οι δυο μας. 
Με ρωτάει το επίθετο μου, που συχνάζω, που μένω, τι ομάδα είμαι, με ποιούς κάνω παρέα, (εκτός του Ε9 μου)
«Ο σωματικός έλεγχος θα γίνει τώρα ή μετά…;» σκέφτομαι από μέσα μου.
Εγώ όμως Κυρία! Δεν ρωτούσα τίποτα, μιας και τα ήξερα όλα! :P
Αυτά μέσα σε άκρες, οι λεπτομέρειες είναι πολλές αλλά δεν υπάρχει χρόνος για αυτές. Ξέρω πως αυτή η χαρά που νιώθω από χθες είναι κυρίως λόγω του καιρού & λιγότερο λόγω του “Ο”. Δεν καίγομαι να γίνει κάτι μιας και αφενός μεν όλη αυτή η κατάσταση μου φτάνει γιατί με ανεβάζει, αφετέρου δε, δεν υπάρχει και χρόνος διαθέσιμος για έρωτες. 
Λοιπόν, αυτά για αρχή μιας και ξεκινάει άλλη μια κουραστική εβδομάδα με ελεύθερο χρόνο -και το εννοώ- μόνο για ύπνο! 

Το παρακάτω άσμα, αφιερωμένο στο "Ονειρο" καλοκαιρινής νυκτός...:

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

^elfakos^ Reload it


       Πρέπει να σας ομολογήσω πως τον τελευταίο καιρό ζούσα σε μια φάση «ομηρίας». Και αυτός ήταν ο λόγος που δεν έγραφα. Δεν ήθελα να γράψω αυτά που ένιωθα γιατί δεν ήθελα να έχω μπελάδες. Αν ξέρατε μόνο πόσα βράδια άνοιγα τον κειμενογράφο και έγραφα ατελείωτα κείμενα… Όταν τελείωνα, άφηνα το laptop στην άκρη του κρεβατιού μου, έπεφτα για ύπνο λέγοντας πως θα το “επεξεργαστώ” με καθαρό μυαλό το πρωί -μιας και έχω αυτό το κακό συνήθειο να σκέφτομαι πριν κάνω κάτι 2-3 φορές- και όταν ξύπναγα έσβηνα τα πάντα.
       Είχα τόση οργή κάθε φορά που τελείωνα το κάθε κείμενο, τόση αγανάκτηση, τόσο πικρία που δεν ξέρω αν θα μου έβγαινε σε καλό μια τέτοια δημοσίευση. Αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως στο σφάξιμο με το γάντι ήμουν μανούλα. Ήταν τόσο καλογραμμένα που σχεδόν λυπόμουν τον κόπο μου όταν τα delete-αρα. 
       Και έπειτα γνώρισα τον -ας τον πούμε- Αναστάση (Πάντα ήθελα να έχω γκόμενο με τέτοιο όνομα)… Και εδώ τα ίδια! Κάθε βράδυ που γυρνούσα απ’ έξω πνιγμένος στον ενθουσιασμό, καθόμουν και έγραφα, έγραφα, έγραφα “συναισθήματα”, αστεία σκηνικά, μικρο-καυγαδάκια, για το 22άρι καυλί του (LoL) κλπ, αλλά μια φωνούλα μου έλεγε: «Κάτσε να δεις πως θα πάει και το γράφεις…» Αλλά δεν κρατήθηκα και έγραψα… μαλακίες. Και η φωνούλα είχε δίκιο, αποδείχθηκε μαλάκας, ανώριμος και παιδάκι. Μόλις του ζήτησα να χωρίσουμε προσπάθησε να με κρατήσει πρώτα τρομοκρατώντας με και μετά με το να με κάνει να τον λυπηθώ. Αλλά επειδή στα “παιδάκια” έχω κάνει Doctora, πήρε και αυτός τον δρόμο τον αγύριστο και είναι σαν να μην υπήρξε. Προσθέστε και ένα σοβαρό πρόβλημα πολύ αγαπημένου μου ανθρώπου μέσα σε όλο αυτό και φανταστείτε τι ψυχολογία είχα. 
       Επίσης όλο αυτό το διάστημα, συνειδητοποίησα πολλά πράγματα και μιλώ σε γενικό επίπεδο. Κατάλαβα πως η πουστιά, εχει λόγο που λέγεται πουστιά και όχι «πουτανιά», str8-ια. Αποφάσισα επίσης πως τα μεγάλα λόγια φτάνουν μέχρι την άκρη του κρεβατιού μου. Μετάνιωσα που για κάποιους, αφέθηκα στη λογική του Παπάζογλου “Θα πάω & ας μου βγει και σε κακό”… Γιατί δεν ήξερα σε πόσο κακό πήγαινα. 
       Το μόνο καλό στην όλη υπόθεση, είναι πως ξεκαθάρισα τα άτομα που θέλω στη ζωή μου αλλά και αποδείχθηκε ποιοι με αγαπάνε πραγματικά για αυτό ίσως και γιορτές των Χριστουγέννων ήταν οι κατά ένα παράδοξο τρόπο, οι πιο “φωτεινές” των τελευταίων “σκοτεινών” χρόνων. 
       Βέβαια θα ήταν φύση αδύνατο να μη μου προξενήσει και κουσούρια όλο αυτό το πανηγύρι… Τα βασικότερα είναι:
  • Είμαι σε μια φάση α-sexual. Θαυμάζω μόνο και δεν μπαίνω καν σε διαδικασία να ψαχτώ.
  • GayRomeo-φοβία. Δεν νομίζω να ξαναβγώ ραντεβού μετά και το τελευταίο μου χουνέρι με τον “Αναστάση”.
  • Έχω θέμα πλέον εμπιστοσύνης μιας και τα άτομα που εμπιστεύομαι είναι λιγότερα και από τα δάχτυλα του ενός χεριού μου.
  • Η ποιότητα του ύπνου μου είναι άθλια. Δεν τον ευχαριστιέμαι μιας και σχεδόν πάντα βλέπω εφιάλτες 
        Βέβαια το τελευταίο διάστημα ανασυγκροτήθηκα και αποφάσισα πως το φρόνιμο θα ήταν να θέσω στόχους και είδα πως αν προσπαθήσω λίγο μπορώ να καταφέρω πολλά… Στόχος πρώτος: εξεταστική Φεβρουαρίου. 15/16 Θεωρίες δεν είναι και άσχημα ε;;; Στόχος δεύτερος: τα υπόλοιπα 16 μαθήματα που χρωστάω για τον Ιούνιο! Στόχος τρίτος: Φανταρικό!. Στόχος τέταρτος: Δουλειά! Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε αλλά δεν υπάρχει στόχος “Να βρω τον τέλειο άντρα”. Δεν πιστεύω πως θα βρεθεί τόσο εύκολα ή και αν βρεθεί δεν νομίζω πως θα με υπομείνει την δεδομένη στιγμή…
       Να με αυτά και με αυτά, το ρολόι μου δείχνει 06:51 π.μ. Δεν κοιμήθηκα και ούτε θα κοιμηθώ. Έχω κάτι πρωινές δουλειές & μετά την κάνω για Θεσσαλονίκη. Πάω για άλλη μια φορά στον Geminicious, την αδελφή… ψυχή μου! Σας τα είπα;;; Δεν σας τα είπα!!! Βρήκε γκόμενο και είναι και τα δυο πολύ καψουρο-καψουρεμμένα!!! Τρελό weekend προμηνύεται με πολύ κέφι, πιοτό αλλά και μασκάρεμα!! 
Και τώρα που είπα μασκάρεμα, αμφιταλαντευόμαστε τι θα ντυθούμε…!!! Υπάρχουν δυο υποψηφιότητες και θα ήθελα την γνώμη σας:

1) Κομμωτές (Ντίμης εγώ, Γελοία-Κοντή & άκωλη η Geminicious)


2) Σάσα - Χριστίνα (Χριστίνα εγώ, Σάσα η Geminicious)


      Οπως και να έχει εύχομαι να είστε όλοι καλά και να έχουμε καλές Απόκριες! Να περάσετε όμορφα... Τα τεκτενόμενα της αποκριάς στο επόμενο post μου, μέσα στη βδομάδα. Φιλιά...

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS